تهیه کننده فیلم های سینمایی «مرگ کسب و کار من است» و «همه چیز برای فروش» همزمان با اتمام دومین سال حضور مدیران سینمایی جدید در خصوص وضعیت امروز سینمای کشور در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینمای ایران از معضلات زیادی رنج می برد که یکی از مهمترین آن ها حوزه اکران است. امروزه ما شاهد وضعیت اکران مطلوبی در سینما نیستیم. سینمای اجتماعی که مدت ها است به حاشیه رانده شده و سینمای فرهنگی هم محلی از اعراب ندارد و کسی به آن توجه نمی کند.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه این سینماداران هستند که در سینمای کشور نقش تعیین کننده را بر عهده گرفته اند؛ آن ها هستند که تعیین می کنند چه فیلمی پر فروش شود و چه فیلم هایی بسوزد! عدالت در سینمای ایران دیده نمی شود و به همین دلیل است که یک فیلم بالای ۳۰۰ سالن در اختیار دارد اما یک فیلم فرهنگی حتی ۳۰ سالن هم در اختیار ندارد.

ثقفی تأکید کرد: درست است که سینما تلفیقی از هنر و صنعت است اما اینکه برخی افراد فقط بخواهند به گیشه فکر کنند و در پی پر کردن صندلی سالن های سینما به هر قیمتی باشند روش و منش پسندیده ای نیست. بی تردید نیاز است که توازن در سینما برقرار شود و ما اجازه دهیم همه مخاطبان با هر نگرش و سلیقه ای فیلم مورد نظر خود را در سینما تماشا کنند.

این سینماگر سپس با بیان اینکه نباید همه امکانات سینما در اختیار یکی دو فیلم خاص باشد اظهار داشت: در حال حاضر فیلم «فسیل» بیش از ۶ ماه است که اکران شده و همچنان تعداد کثیری سالن و سانس در اختیار دارد. واقعاً مدیران سینمایی باید تکلیف را روشن کنند که برای سینما چه نقشه و راهکاری دارند؟ آیا می خواهند صرفاً فیلم های کمدی در سینما تولید و اکران شوند یا برای بقیه فیلم ها هم ارزش قائل هستند؟

کارگردان فیلم های سینمایی «هلن» و «جان سخت» متذکر شد: به راستی اگر اقتصاد به تنهایی بخواهد در سینما حاکم باشد فرهنگ چه می شود؟ آیا این وظیفه ما نیست که به مخاطبان جهت بدهیم؟ آیا فقط باید پول در سینما حاکم باشد و سالن داران دنبال پر کردن صندلی های شان به هر قیمتی باشند؟

وی ادامه داد: متأسفانه عده ای در سینما چشم به گیشه دارند تا روی آمار مانور دهند اما فرهنگ را نابود کرده اند! این وظیفه ما است که تماشاگران را به سمت آثار فرهنگی ارزشمند سوق دهیم اما افسوس که سانسی مناسب به این قبیل آثار تعلق نمی گیرد.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «روسی» و «کوچه ژاپنی ها» در پایان این گفتگو افزود: علاوه بر این ها فیلم های ارگانی و سازمانی که با بودجه های دولتی تولید می شوند اغلب در گیشه شکست می خورند. این اتفاقات تماماً برای سینماگران مأیوس کننده است و باعث می شود آن ها چشم انداز روشنی برای ادامه حیات سینمای کشور نداشته باشند.